انتقام یک رای؛ مربی موفق رفت تا همان همیشگیِ ۷۷ ساله بیاید
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۸۶۳۴۱
به گزارش ایرنا؛ اعضای شورای فنی فدراسیون بوکس، امروز شنبه در نخستین جلسه خود رای به پایان کار "علیرضا استکی" و انتخاب "حسین نهرودی" بهعنوان سرمربی موقت تیم ملی بزرگسالان دادند.
جلسه در حالی برگزار شد که چهار عضو آن (استکی، رضا مهدیپور، علیاصغر کاظمی و انوشیروان نوریان) در آن حضور نداشتند.
این شورا چندی پیش تاسیس شد و روحالله حسینی سرپرست فدراسیون بوکس و ابراهیم موسوی مدیر تیمهای ملی، تصمیمات در خصوص تیم ملی بزرگسالان را به این شورا سپردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جلسه امروز در حالی برگزار شد که تصمیمات آن کاملا قابل پیش بینی بود و همانظور که خبرنگار ایرنا، هفته گذشته از تصمیمات این جلسه نوشته بود، در نهایت حضور استکی با وجود کسب نتایج قابل دفاع به اتمام رسید تا نهرودی انتخاب شود.
مسئولان فدراسیون بوکس در نظر دارند تا هدایت تیم ملی را به یک مربی کوبایی بسپارند و بر همین اساس نهرودی به صورت موقت کار را در دست گرفت. اکبر احدی نیز دیگر گزینه بود اما در نهایت شورا به این نتیجه رسید تا نهرودی با ۷۷ سال سن، برگزیده شود.
انتخابی کاملا پیشبینی؛ چراکه از همان روزی که سرپرست جوان فدراسیون بوکس از سوی وزارت ورزش منصوب شد مشخص بود که به دلیل اختلافات ناشی از مجمع انتخاباتی سال گذشته، نمیتواند با استکی کار کند و باید در انتظار قطع همکاری بود.
هرچند از زمان انتصاب حسینی، چند جلسه بین او با استکی و موسوی در محل فدراسیون برگزار شد، اما کاملا واضح بود استکی خواهد رفت چراکه اختلافات این افراد از انتخابات دیماه سال گذشته باقی مانده بود. اختلافاتی که آنقدر ماند و عمیق شد تا در نهایت خیلی سریع شورای فنی برای رفتن سرمربی جوان تیم ملی تشکیل جلسه بدهد.
در نهایت، حسین نهرودی مرد شناخته شده بوکس ایران هدایت تیم ملی را عهدهدار شد. هرچند برچسب موقت مقابل عنوان او قرار گرفت اما نیک می دانیم پروسه جذب مربی خوب کوبایی نیاز به زمان دارد.
اما انتخاب نهرودی در این مقطع زمانی بسیار عجیب است. او هفتاد و هفمین سال زندگی خود را تجربه میکند و در مواقع مختلف جمعا ۱۳ سال هدایت تیم ملی را برعهده داشته است.
وی در چهار دوره المپیک، یک المپیک جوانان و همچنین بازیهای آسیایی، قهرمانی جهان و مسابقات قارهای سکاندار تیم ملی بوده که تنها دستاوردش یک مقام سومی در سال ۷۷ بوده است. زمانی که خبری از حضور کشورهای قدرتمندی چون ازبکستان و قزاقستان نبود.
از سودی دیگر استکی به صورت مستمر چهار سال سرمربی تیم ملی بود که دو سهمیه المپیک، چهار مدال مسابقات قهرمانی آسیا در امارات، اولین مدال جهانی بوکس ایران در جهانی صربستان و دو مدال پیکارهای آسیایی اردن در زمان او کسب شد.
حال این سوال ایجاد میشود وقتی یک مربی عملکرد نسبتا خوبی دارد کدام دلیل منطقی برای برکناری او وجود دارد و چگونه اختلافات شخصی موجب میشود تا منافع یک رشته وارد حاشیه شود.
با کمال احترام به یک مو سپید کرده در بوکس، آیا گزینه جوان و کاربلدی در بوکس ایران و در جمع اعضای شورای فنی نبود که بتواند ولو به صورت موقت هدایت تیم ملی را برعهده بگیرد؟
آنهم در زمانی که بوکس به سوی پیشرفت و حرفهای شدن گام برمیدارد، یک مربی پابه سن گذاشته چه کمکی به بوکسورهای جوان تیم ملی خواهد کرد؟ باید در انتظار پیشرفت باشیم یا عقبگرد!
شاید پروسه جذب سرمربی کوبایی آنقدر طولانی شود که نهرودی مدت زیادی هدایت تیم ملی را داشته باشد. آیا میتوان با او و تفکراتش در قهرمانی جهان و بازیهای آسیایی که حکم انتخابی المپیک را دارد، موفق بود؟
برچسبها مسابقات قهرمانی آسیا فدراسیون بوکس رضا مهدی پور علیرضا استکیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: مسابقات قهرمانی آسیا فدراسیون بوکس رضا مهدی پور علیرضا استکی مسابقات قهرمانی آسیا فدراسیون بوکس رضا مهدی پور علیرضا استکی هدایت تیم ملی فدراسیون بوکس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۸۶۳۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خون در چشمان بلینگام: انتقام با پیراهن پادشاه!
به گزارش "ورزش سه"، امشب 22 بازیکن در آلیانز بازی را برای بایرن و رئال شروع خواهند کرد ولی شاید هیچکدام مثل جود بلینگام باانگیزه و حریص پیروزی نباشند.
ستاره انگلیسی رئال هرگز نتوانسته بایرن را شکست دهد و در هفت مسابقه از 8 تقابل مستقیم تسلیم شده است: او فقط توانسته یک تساوی (2-2) برابر تیم مونیخی به دست آورد و هرگز برابر باواریاییها گلی به ثمر نرسانده است.
جود با چشمانی خونین به بازی امشب رسیده است. بله، بلینگام اینگونه پای به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا خواهد گذاشت.
یک سال پیش، بایرن پس از دیداری که بازیکن انگلیسی به دلیل مصدومیت زانو نتوانست در آن بازی کند، رویای قهرمانی در آلمان را هم از او گرفت. مصدومیتی که باعث شد دو بازی آخر بوندسلیگا (آگسبورگ و ماینتس) را از دست بدهد. غیبتی که خود و تیمش تاوان سختی برایش دادند. دورتموند برابر ماینتس متوقف شد و بایرن با پیروزی برابر کلن در عین شگفتی به قهرمانی رسید.
حالا پس از 340 روز، اعجوبه انگلیسی بار دیگر با غول باواریایی روبهرو میشود. اما این جود با یک سال پیش متفاوت است.
او حالا بازیکن رئال، پادشاه فوتبال اروپاست و احساس میکند رهبر و امید اصلی گروهی از بازیکنان است که مدتهاست با تاریخ این رقابتها عجین شدهاند.
جود که با سیتی نیز حسابی تسویه نشده داشت (سه شکست متوالی) همانطور که در بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی تلافی کرد، میخواهد از شر طلسم بایرن نیز خلاص شود. جالب اینجاست که بایرن مدتهاست که دیگر خاری در چشم رئال مادرید نیست و رئال در سه دوره متوالی توانسته این تیم را از لیگ قهرمانان کنار بزند اما برای بلینگام، بایرن هنوز یک کابوس است.
حتی یک خاطره خوب که بلینگام مقابل بایرن داشته باشد وجود ندارد: تا اینجای کار، تیم باواریایی بزرگترین دشمن اوست. جود با دورتموند پس از هشت بازی نتوانست بایرن را شکست دهد: پنج شکست در مسابقات بوندسلیگا و دو شکست دیگر در بازیهای سوپرجام آلمان. تساوی 2-2 فصل 23-2022 تنها نتیجه ارزشمند جود برابر بایرن است.
بلینگام در هر چهار دیدار خود در آلیانز شکست خورد. دو بار اول او هنوز در بوروسیا دورتموند بازیکن تعویضی بود. در فینال سوپرجام در سپتامبر 2020 با نتیجه 2-1 و سپس شکست 4-2 در اولین دیدارشان در لیگ در سال 2021.
او در دو بازی آخر لیگ برابر بایرن شروع کننده بود: شکست 3-1 در سال 2022 و 4-2 در سال 2023. علاوه بر این، در 511 دقیقهای که جود در بازیهای رسمی مقابل بایرن بازی کرد، گل نزد و دو کارت زرد گرفت، با 25 گل خورده (متوسط 3.1 در هر بازی) و 14 گل زده برای زردها.
بلینگام امسال با رئال از لایپزیش و سیتی انتقامش را گرفته (او در سه بازی از پنج بازی برابر لایپزیش نیز شکست خورده بود تا اینکه امسال آنها را شکست داد.)
دو انتقام به خوبی نهایی شد و مانده سومی، غولی به نام بایرن اما جود با خون در چشمانش به آلیانز رسیده است.